En toen was het zover… na vijf jaar voorzitterschap van de NAMAC zit het erop en draag ik het stokje over aan Wouter Verhey. Waarom dit besluit? Dat vertel ik straks. Eerst neem ik u mee in vijf jaar NAMAC door de ogen van een oud-voorzitter.
Ik weet het nog goed: de locatie van de voorjaarsclubdag in 2015 zat stampvol. Met de zenuwen gierend in mijn keel was ik die ochtend naar het Healey Museum in Vreeland gereden. Ik vond het knap spannend om voor een grote groep leden gekozen te worden als nieuwe voorzitter van de NAMAC. Hoe zou dat gaan? En wat zou het jubileumjaar (50 jaar NAMAC) mij brengen? Otto Snel had de NAMAC een kleine twintig jaar geleid. Ik had veel respect voor het feit dat hij zich zo lang voor de vereniging had ingezet. Nu was het mijn beurt om de club te leiden.
Ik bracht twee speerpunten in als centraal beleid voor de drie jaar erna: verjonging en digitalisering. Op deze punten liep de NAMAC achter en dat maakte de vereniging kwetsbaar op de langere termijn. De uitstraling werd vernieuwd en een nieuwe website opgetuigd. We probeerden jongeren meer bij de activiteiten te betrekken, maar het bleek een moeilijke opgave. Het verenigingsleven sterft uit. Er zijn er al veel opgeheven. Gelukkig blijft de NAMAC stabiel in aantallen leden (sterker, de afgelopen jaren is zelfs een stijging in het ledenaantal zichtbaar!), maar nog steeds is de verdeling tussen jongere en oudere leden scheef. Dat zal de komende jaren nog wat bij moeten trekken, zodat de NAMAC ook een 75-jarig en 100-jarig jubileum kan vieren!
Naast bovenstaande initiatieven heb ik altijd beleid willen voeren over twee assen, één in het zicht van de leden en één buiten het zicht. In het zicht: ‘Hoe houd je het lidmaatschap leuk en interessant voor een zo breed mogelijke groep verzamelaars?’. Dat is alleen mogelijk wanneer leden zich verbonden voelen met wat je doet: door het tijdschrift Auto in Miniatuur, de beurs in Houten, het aanbieden van reizen, verzamelaars met elkaar in contact brengen, herkenbaarheid op evenementen. Aansprekend zijn betekent het ontplooien van verschillende initiatieven. Wanneer een lid zich niet kan vinden in het ene initiatief, voelt hij of zij zich wellicht wel verbonden door een ander initiatief.
Daarnaast was het noodzakelijk om buiten het zicht de fundamenten van de vereniging te versterken. De NAMAC is groot gegroeid. Er zijn veel leden, veel belangen en er gaat ook aardig wat geld in om. Zeker in deze tijd is het belangrijk dat al deze zaken goed zijn geregeld en vastgelegd. Daar was bij mijn aantreden nog redelijk wat werk aan de winkel, helaas niet altijd met evenveel begrip van betrokkenen. Dat leidde soms tot onverwachte en complexe situaties. Ik heb hier veel van geleerd en daar ben ik dankbaar voor, maar ik ben ook blij dat we als bestuur echt grip op de processen binnen de vereniging hebben gekregen en ik de leiding op deze manier uit handen heb gegeven.
We staan (ondanks corona) aan de vooravond van een hele mooie tijd voor de NAMAC. Alle signalen staan op groen om mooie dingen te doen en activiteiten verder te ontwikkelen. Voor mijzelf merkte ik dat het begin vorig jaar steeds lastiger werd om met positieve energie verder te werken aan de club. Met enkele genomen hordes nog vers in het geheugen kwam ik voor mijn werk terecht in het buitenland: letterlijk en figuurlijk op afstand van de NAMAC. Ik had daar een pittige klus te klaren en dat nam ruim een half jaar in beslag. Veel NAMAC-tijd maakte ik niet vrij. Acties bleven liggen en andere bestuursleden wist ik steeds minder goed te vinden. In september was ik weer helemaal terug in Nederland, maar ik startte vrijwel meteen met een nieuwe ingewikkelde opdracht bij een klant. Toen het me niet meer lukte om de juiste dingen voor de vereniging te regelen, besloot ik dat het verstandig was om een punt achter mijn voorzitterschap te zetten: één jaar eerder dan de officiële duur van mijn tweede termijn. Wouter is met zijn tomeloze enthousiasme en enorme betrokkenheid de juiste persoon om de voorzittershamer ter hand te nemen. Ik hoop dat hij met de rest van het bestuur verder kan bouwen aan deze geweldige club. Ik hoop dat u nog lang lid blijft óf besluit om lid te worden als u dat nog niet bent. Ik wil iedereen heel erg bedanken voor vijf mooie jaren, waarin ik enorm veel gepassioneerde mensen heb leren kennen. Ik had het voor geen goud willen missen!
Sander Berghuis